Verhalen door:
Hoorspel / Luisterboek
|
Verschuren, Naomi - Gouden handdruk 10
 Onder zeer slechte omstandigheden werden de gevangenen hier in een oude kolenmijn tewerk gesteld. Soms wadend door het water of kruipend door de smalle en lage mijngangen diep onder de grond werden ze naar de winplaatsen gebracht waar de kolen werden losgeboord en afgevoerd. De beveiliging hier was dermate slecht dat de bewaking was opgedragen aan Koreanen, die in wreedheid niet voor hun Japanse meesters onderdeden en die bij het geringste erop lossloegen. Ook hier eisten het zware werk en de ondervoeding een grote tol en dagelijks stierven er gevangenen door uitputting of werden bij instortingen bedolven onder vallend gesteente. Hier was het ook dat Kees zijn wil tot overleven het bijna begaf en waar hij wenste dat hij ook snel zou doodvallen onder de stenen. Verduistering.  Op een morgen in augustus zagen de gevangenen dat de altijd blauwe lucht was verdwenen. De dageraad kwam niet verder dan een schemerig licht en de gehele dag stond de zon als een fletse schijf aan een grauwe hemel. Men kon zo inkijken tegen het zonlicht dat op andere dagen zo verblindend had geschenen. De volgende dag was het natuurverschijnsel, want daar hield men het op, nog niet verdwenen. Een Koreaanse bewaker die tegen de avond van buiten het kamp terugkwam vertelde de gevangenen over een hels vuur dat de stad Nagasaki totaal had verwoest. Later zou blijken dat dit natuurverschijnsel de tweede atoombom was die tegen Japan was gebruikt op nog geen 80 kilometer afstand van het kamp. De gevangenen stonden aangetreden om met de nachtploeg in de mijn af te dalen. De Japanse bewakers waren teneergeslagen en down. Hun fanatieke kwaadaardigheid scheen verdwenen en de gevangenen snapten niet wat er aan de hand was. Er werd bekend gemaakt dat de voorwerkers van buiten het kamp niet waren komen opdagen en dat de mannen terug konden gaan naar de barakken. Nog meer verbaasd was men toen in de avond een Amerikaans vliegtuig laag overkwam waarop niet door luchtafweer werd geschoten. Een week later, het was 15 augustus 1945 riepen een Brits en Nederlands officier de manschappen bij elkaar. Allereerst deden ze een dringend beroep op de gevangenen om bij de mededeling die ze zouden toch vooral niet te juichen, omdat de Japanners om hen heen toekeken en men niet wist wat deze zouden doen als men van een te uitbundige vreugde blijk zou geven. De officieren vertelde dat een nieuw wapen, de atoombom, was gebruikt en dat Japan had gecapituleerd. Pas toen kreeg Kees ook te horen dat de oorlog in Europa al vele maanden geleden was beëindigd. Het grote ogenblik waarop men jaren had gehoopt en gewacht was plotseling aangebroken maar het bleef vreemd stil. Een enkeling barstte in tranen uit maar de meesten staarden stil voor zich uit en waren na het grote nieuws heel ver weg met hun gedachten. Creatie datum : 03/06/2009 @ 10:59 Reacties op dit verhaal
| Zoeken
Bezoekers 01-01-2008
1287677 Bezoekers 2 Bezoekers online TopArtikelen
|
Eijgelsheim Eric
Documentaire films
Print preview
Print deze pagina
Boven 
