http://www.semarang.nl/verhaal/
![]() Fig. 01 | ![]() Fig. 02 | ![]() Fig. 03 | ![]() Fig. 04 |
Mijn doopnamen zijn Joris Elam, gekozen door mijn vader, maar door mijn moeder werd ik Wahono genoemd. In Embong Malang Surabaya heb ik in een internaat voor stoute kinderen gezeten. Op tijd naar school, op tijd spelen en op tijd slapen. Eerst je huiswerk maken en daarna pas spelen, daarnaast sporten (Pencak Silat). Een jaar heb ik het maar vol gehouden. Ik zat op de Oranjeschool (Europese Lagere School) en aangezien ik zo stout was werd ik overgeplaatst naar de Wilhelmina School, wat ook een lagere school was. Op deze school gaat het mis en moest ik weer naar een andere school Sekolah Dasar Raden Saleh. Maar helaas hier moest ik weer weg en ging terug naar de Wilhelmina School. Na de lagere school ging ik verder naar de Lagere Middelbare School (SMP), Hogere Middelbare School (SMA), daarna de Academie Voor Journalistiek (achter Joko Dolok). Tegelijkertijd als student voor rechten aan de universiteit in Surabaya. Cursus Elektronica gevolgd bij STERA (Sekolah Teknik Elektronika). Daarna werken bij de redactie van een plaatselijk weekblad Liberty Surabaya, Surabaya Post (krant) en bij de Djawa Post (krant). Vervolgens als elektromonteur bij Sterel And Wechelaar te Zaandam en als laatste bij NV Philips Hilversum tot mijn pensioenering. Dit is een klein deel van mijn levensloop wat hopelijk een bijdrage kan leveren wat betreft de Pencak Silat in het algemeen. In 1995 ben ik gelukkig getrouwd als moslim (kawin sirih) met Wagiati (Watik) in Surabaya. En in 1997 voor de Nederlandse wet getrouwd. Veel hulp bij het les geven van pencak silat, behaalde certificaat van de Indonesische Ambassade (Piagam Penghargaan) in 2002 tijdens een stijlwedstrijd. Geschreven in alle eerlijkheid. Gegroet, vrede zij met u. Einde biografie |