Oeli was een klein Indisch jongetje. Puff ….. wat had hij het warm! Maar dat was ook niet te verwonderen, want Oeli was gewend om, net als alle andere kleine jongetjes in Indie, lekker koel in zijn blote velletje rond te dansen. Maar vandaag was dat anders. Hij mocht zich niet vuil maken en zomaar het water inplassen. |
Nu verveelde hij zich wel een beetje. Hij stond te kijken hoe een klein aapje leerde de boom in- en uitklimmen. Zijn moeder zat boven in de boom te kijken of hij het wel goed deed. Oeli moest daar erg om lachen. |
Het aapje keek verbaasd om. Wie lachte hem daar uit? Hij zag Oeli staan en schok zo van hem, dat hij vlug naar zijn moeder klom. Daar boven in de boom voelde hij zich veilig, en keek eens naar beneden wat Oeli wel zou doen. Maar Oeli deed niets! Want hij mocht niet in de boom klimmen met zijn nieuwe pakje aan. Oeli wilde zelf ook erg graag netjes en schoon blijven, want vanavond was er feest. En Oeli ging natuurlijk ook mee om te luisteen naar de Dalang die zulke prachtige verhalen kon vertellen. Niemand bleef thuis, behalve de mensen die ziek waren. De Dalang was een man waar je altijd wel naar luisteren kon. Hij vertelde je over reuzen en koningen, over dieren die lang geleden op aarde leefden en net als mensen konden spreken. En nog veel meer. Ik wed dat jij er ook wel graag naar zou willen luisteren! Net als kleinen Oeli. Ga je mee ? Ja? Luister dan maar ….. |