Uw Indisch verhaal, hoorspel of luisterboek op Internet. - Levert-van der Mijll Dekker, Els

De reis verloopt zeer vlot, de trein is vrij leeg.
In Weleri een dogkar genomen.
Voorbij Gringsing komt een mandoer ons per fiets tegemoet.
In Siloewok rijden we ons erf op.
Van den Bergh komt uit het paviljoen.
De ont-moeting met zijn vrouw en Robbie is natuurlijk zeer vreugdevol.
Ik bekijk ons huis.
Het valt mee.
De ramen en deuren zijn zo goed mogelijk hersteld.
De school-Ford is een ruïne maar de motor schijnt nog goed te zijn.
Alle vaste wastafels zijn stukgeslagen.
De closets gelukkig niet.
In de eetkamer is de hele lambrizering weg en van de kroon hangt alleen nog de ketting.
Nergens in huis staat nog een meubel, op één leunstoel in de zitkamer na en vier rotanstoelen, een rotanbank en een tafel op de galerij.
We gaan op de voorgalerij zitten.
Van den Bergh vertelt dat hij bericht gekregen heeft dat Flip verschoning mag hebben.
Ik bel de Wedonoh Soebah op en vraag of hij weet of ik Flip mag bezoeken en of hij eventueel vervoer heeft.
Hij ontraadt het mij ten zeerste en heeft geen vervoer.
Flip mag wel verschoning hebben maar ik moet liever geen veldbed sturen.
Hij zit met vele anderen in Batang opgesloten in de kazerne van de voormalige veldpolitie.
Ik vraag hem te waarschuwen als Flip bezoek mag hebben.
Dat belooft hij en wenst me verder moed toe.
Ik maak een mandje klaar met een verschoning als Flip bezoek mag hebben, verder een scheermes, zeep, tandenborstel, wat chocola, rookgerei en een detectiveroman van Hildy erbij.
Soedardjo zal dit per eerstvolgende trein naar Batang brengen.
Van den Bergh vertelt van alles.
We lopen naar de nieuwe goedang waar alle van de rampok teruggekregen meubels uit de diverse huizen worden opgeslagen.
Het dokterslaantje en het kantoor zien er ongedeerd uit.
De dokter is in Sema-rang, heeft ontslag gevraagd, maar moet eens in de drie dagen naar de onderne-ming voor de polikliniek.
Het ziekenhuis is gesloten.
Weinig meubels zijn heel, vooral de kasten niet en de gestoffeerde meubels.
Uit een groen kleed zijn grote stukken gesneden.
Ik vraag naar de teruggevonden koffers uit Kendal.
Ze brengen Flips soldatenkist.
Later wordt een koffer, schrijf-machine en sigarettenkoker van Flip in het paviljoen gebracht.

Gringsing: dessa met een paar Chinese toko's tussen het Siloewok-emplacement en de grote Postweg.
Nieuwe goedang: een betonnen gebouw van drie etages, gebouwd in 1938 en het grootste gebouw op het fabrieksterrein.
Het diende voor cacao sorteren, opslag en verpakking van ondernemingsprodukten.
De schade aan de besaran viel dus mee.
De toekomst heeft erger in het verschiet: met de eerste politionele aktie van het Nederlandse leger tegen Soekarno's nationalisten werd het gebouw met een vliegtuigbom opgeblazen.
De Siloewokse besaran was een imposant gebouw met acht grote kamers, galerijen, badkamer en zelfs warmwatervoorziening voor de wastafels.
Daarnaast waren er de bijgebouwen (vijf vertrekken plus keuken, mandikamer/WC en garage) en een gastenpaviljoen met twee kamers, voor- en zijgalerij en mandikamer/WC, alles gelegen in een parkachtige tuin met lange oprijlaan tussen hoge bomen.
Foto's van een en ander bevinden zich in het familie-archief.
Voor de oorlog stonden in de tuin paarden- stallen en menageriën van siersmeedwerk met daarin apen en tropische vogels.
Flips schrijfmachine werd door hem in het kantoor van de Ass.
Wedonoh aangetroffen.
Deze machine - in 1942 een kostbaar bezit en nu in bezit van bewerker - alsmede de bewuste sigarettenkoker hebben de oorlog miraculeus overleefd.

Ook nog ons nieuwste foto-album.
Goddank één tenminste.
Gelukkig zitten in de koffer nog jongenskleren, waaronder pyama's voor Evert die hij juist zo nodig heeft.
We hebben er voor hem maar één die veel te groot is.
Flips koker die ik hem verleden jaar voor zijn benoeming tot hoofdadministrateur gaf en waar hij zo op gesteld is neem ik ook mee.
Om acht uur een heerlijke rijsttafel, eenvoudig maar lekker.
De ontmoeting met Fox is dierbaar.
Hij is zo blij me te zien.
Hij is oud geworden maar ziet er gezond en dik uit.

De ondernemingsarts Raden Ismangil was na ruzie door Flip ontslagen wegens passieve medewerking aan de rampokkers.
Nadien werden alle hospitalen op Java onder een centrale dienst ondergebracht.
Deze stelde een heer Soembadjo als ondernemingsarts aan.
De ondernemingspolikliniek had ook een streekfunktie.
Fox was de gladharige foxterrier van de familie Levert, tijdens hun afwezigheid door de achtergebleven be- dienden of een inheemse politie-agent verzorgd.
Zie foto van Fox op pagina 62 van deze dagboekbewerking.

Mevrouw Remy gesproken.
Ze wil naar haar ouders in Tegal.
Ze vertelt over haar avonturen in Kendal en over de slechte gezindheid onder de bevolking.
Na de maaltijd maken van den Bergh's broer en ik een rondwandeling langs de huizen.
In de garage van Bunders zie ik een papier van Staatslening naast een opgebroken gat.
We nemen het mee en geven het aan van den Bergh.
Er schijnt nog telkens in Bunder's huis gerampokt te worden.
Ik ben trots op de goede geest van onze landwacht en over hun aller samenleven gedurende hun tocht over de Diëng: Javanen, Menadonezen en Europeanen.
Ze vormen de enige landwacht van wie ik tot nu toe hoorde die niet gedrost is en waarvan allen tot het laatste toe een eenheid vormden.
De reden ervan is waar-schijnlijk dat het kader en de mannen één geheel vormden, samen aten, rookten, alles samen deelden en bespraken.
Allen werden als gelijken beschouwd waarvan Flip de leider was.
Nu Flip weg is heeft van den Bergh de leiding op zich genomen omdat hij het best van alles op de hoogte is.
Van Hasselt is vandaag naar de oogarts.
We zagen hem in een dogkar naar het station gaan toen wij naar Siloewok gingen.
Om half twee gaan we per dogkar weer naar Weleri.
Op het station zien we op-eens Soedardjo die net uit Batang terug is.
Flip heeft alles ontvangen, alleen het boek mocht niet.
Soedardjo heeft Flip zelf gesproken en die heeft hem de bood-schap gegeven dat ik niet meer op Siloewok moet komen.
Verder voor Van den Bergh dat hij door moet gaan de fabriek in orde te brengen.
In Semarang een gedeelte van mijn barang (ik heb ook nog twee lege rugzakken meegenomen) bij mevrouw van den Bergh's adres achtergelaten en per fiets naar huis.
Onderweg even bij mevrouw Buyten aan.
Daar kwam net een telefoontje van Van Hasselt binnen.
Thuis aan de kinderen verteld dat Pappa toevallig naar Batang was en ik hem dus niet heb kunnen spreken.

Creatie datum : 14/03/2008 @ 08:28
Laatste wijziging : 14/03/2008 @ 10:20
Categorie : Levert-van der Mijll Dekker, Els
Pagina gelezen 10348 keren

Print preview Print deze pagina

Reacties op dit verhaal

Er heeft nog niemand gereageerd.

Kopen

Luisterboeken

Boeken

DVD's

Statistieken

Zoeken

Bezoekers 01-01-2008

1283133 Bezoekers

6 Bezoekers online

TopArtikelen

Top 10 gelezen
• Het Jappenkamp
• Stamreeks Schouten
• 22 verhalen in Pètjoh
• Deel 6
• Deel 1
• Deel 5
• De stille kracht
• Goena Goena
• Semarang 1b
• Kantjil en de tijger

Laatste 3 toegevoegd
• De Atjeh knoop
• Poncke Princen
• Indische luisterboeken kopen 2

Boven

Niets op deze site mag worden gekopieerd of gebruikt, tenzij hiervoor uitdrukkelijke toestemming van de Webmaster en eventuele derde rechthebbenden is verkregen.