Uw Indisch verhaal, hoorspel of luisterboek op Internet.

http://www.semarang.nl/verhaal/

Cultuuronderneming (CO) Siloewok Sawangan (Levert-van der Mijll Dekker, Els)

Cultuuronderneming (CO)
Siloewok Sawangan

Met de 1ste politionele aktie najaar 1947 werd het republikeinse bewind uit de regio Semarang-Pekalongan verjaagd.
Met de Nederlandse militairen waren al enige stafleden van Siloewok meegekomen.
Na toestemming van territoriaal en troepencommandant, luitenant-kolonel M.Spiering, en van de vertegenwoordiger te Semarang van het departement Economische Zaken, Ir P.C.M.Fluyt, mocht de staf van Siloewok Sawangan vanaf 19 januari 1948 officieel naar de onderneming terugkeren en deze beheren.
Vanaf 1948 werd de opbouw voortvarend ter hand genomen, een opbouw die na de souvereiniteitsoverdracht in 1949 werd voortgezet.
Per 1951 waren er volgende stafleden werkzaam:

Naam In dienst sinds Bruto maandsalaris
1951 (roepia)
Andere gegevens
Ir J.A.v.Duyvendijk 1937 1960 Gem. aantal werklieden per dag 3365
H.J.B.Zeijlstra 1930 1522 Minimaal: 1675 (maart)
Ir J.Ch.Broekhuizen 1939 1060 Maximaal: 6109 (december)
J.G.Bunders 1930 1281 Aantal werkdagen: 306
J.A.L.v.Hasselt 1929 1010 Regenval/jaar: 2795 mm
J.H.v.d.Bergh 1934 1085 Regendagen/jaar: 144
D.Krijgsman 1934 973 Het aantal werklieden werd snel kleiner
F.Remy 1934 1141 daar een hoog minimumloon wettelijk
E.H.M.Römer 1949 728 werd verplicht. Daarom gingen alle CO’s
H.J.v.d.Veere 1949? 648 direkt mechaniseren en automatiseren:
M.J.Smeets 1948 754 tractors, bulldozers, vrachtauto’s en ook
K.Holst 1939 866 automatische machines in de fabrieken.
A.F.Rumengan 1918 710 Nevengevolg: grote regionale werkloos-
W.Rompis 1934? 822 heid terwijl het toch al een arme streek
J.H.Tisera 1949? 491 was. Met de verkiezingen in 1950 kreeg
W.F.Rüben 1949? 468 de PKI 40% van de stemmen…..


De salarissen exclusief tantième gingen periodiek met grote sprongen naar boven vanwege de enorme inflatie onder het bewind van president Soekarno.
In 1953 werden alleen aan tantième en winstuitkering aan deze stafleden al totaal Rp.619.000.- uitbetaald en nog steeds was het geen vetpot.
Bij de soevereini-teitsoverdracht in 1949 was 1 NICA-gulden (grondslag van bovenvermelde sala-rissen) nog gelijk gesteld geweest aan 1 nieuwe roepia.
Er werd winstgevend gedraaid tot 1957.
In dat jaar werden de CO's zonder vergoeding onteigend en de er verblijvende Nederlanders uitgewezen.
Nu (1998) rest nog een schamel restant van de eens bloeiende onderneming.